තනිකම සහ කොන්වීම රජ කරන ලද හෝරාවක මා බලා සිටියෙමි බිත්තිය දෙස.දුර්වර්ණ වූ බිත්තිය දෙස.මාගේ ජිවිතයද මෙසේ මුසල ලෙස දුර්වර්ණවී නේදැයි මට සිතෙයි.මා අත්විදින දෙයම මේ බිත්තියත් අත්විදියයි මට සිතෙයි.එවිටම මට ඔච්චම් කිරීමට මෙන් කූබි රැලක් අත්පටලන් මෙන් දුරගමනක් යන ලෙසකින් මා දෙසට ඇදී එයි.ක්ෂණයකින් මට ඉරිසියාකාරී හැගීමක් දැනෙයි.මා තනිකමින් පෙළෙන විට කූබින් රංචුගැසී මා පසුකොට යෑම මා පරාජිතයෙකු කරනවා නොවේද?හනිකට මම දබර ඇගිල්ලෙන් උන්ව සමුළ ඝාතනයකට පත්කළෙමි.