Friday, 28 November 2014
ජීවිතය,තනිකම,අහිමිවීම කාටත් නුපුරුදු වචන නොව අප එදිනෙදා අත්දකින දේය.ඉතින් මේ තනිකමට ,අහිමිවීමට ආදරයෙන් මුහුණ දිය හැකිනම් අපගේ ජිවිත කෙතරම් මුවහත් කර ගත හැකිද?අපට කිසිවෙක් ,කිසිදෙයක් සදාකාලිකව හිමි නැති අතර අපිත් කිසිදු මනුෂ්‍යකුට සදාකාලිකව හිමිවන්නෝ නොවෙමු.අයිතිය යන්න තාවකාලිකය.අද ඔබේම වන යම්දෙයක් හෙට එය ඔබට අයිති නැතිව සිටියා සේ වෙනකෙකුගේ වීමට පුළුවන.එය ඔබ ආශාවෙන් භාවිතා කරන කාරය වීමටත්,එය ඔබ පණමෙන් පෙම් කරන ඔබගේ පෙම්වතා වීමටත් පුළුවන.පසුතැවි නොසිටීමට ඔබට කළහැකි හොදම දෙය එය ඔබට අයිතිව තිබෙන කාලයේදී එයට උපරිමයෙන් සැලකීම නොවේද ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment