ලෝකය සිත් තැලුව මොහොතක
දැනුනා ඔබ සිටියා ලග ලගම
මිතුරන්ද පස මිතුරන් වූ යුගයක
මතකයි උණුසුම දුන් පපුව
අන්‍යන් කියවා නොගත් මා සිත 
කියවන්නට වාරු ගත්තා නුබ
සිහිය අවසිහිවී දෙඩු වාග් වැල්
ඉවසුවා නොවේද නුබ
අහිංසක වුවත් නෙත් යුග
ධෛර්යයෙන් සිටියා මා ළගම
ක්ෂණයෙන් වාරු නැති වෙන්න
මම ගොඩක් පව් කළාද
එක්වර ගොලු වෙන්න
ඔය හිතට පුලුවන්ද
කව්රුත් කියවා නොගත් මේ සිත
ඔබත් හැර යනවද

-නිපු -